چگونه معمارانه طراحی کنیم3How To Design Architecturally Tome3

پرسپکتیو زاده رنسانس است؛ مهارتی است که در تابلوی نقاشی که دو بعدی است، تصاویر را سه بعدی نمایش می دهد؛ تصاویر با واقعیت و یا با آنچه که توسط قوه بینایی ادراک می شوند، شباهت بیشتری دارند و گاه شباهتشان چنان زیاد می شود که گویی تابلوی دو بعدی، عمق پیدا کرده است. پرسپکتیو نماینده طرز فکر واقع نمایی رنسانس است؛ زمانی که بشر کاشف است و عطش سیری ناپذیری دارد که دنیای بیرون از ذهن را آنچنان که هست دریابد؛ پرسپکتیو مهارتی است ریاضی در عین حال، هنری است ظریف. این مهارت، آنچه که در ذهن مثل ابرهای طوفانی درگذرند و لحظه به لحظه تغییر می یابند را ثابت می کند و لباس واقعیت و عینیت بر آن ها می پوشاند، اما با قدرت زیاد، ذاتشان را که بر ابهام استوار است تغییر می دهد. ترسیم کننده هم خلاق است و هم خود از مخلوق خویش می آموزد. ممکن است بی معنا نباشد که بگوییم هنرمند، گاهی با سر انگشتان خود فکر می کند.