سری کتب فناوری های آینده در معماری و شهرسازی/شماره6/معماری بومی اقلیم و حیاطVernacular Architecture Climatology and Courtyard 6

در سطح جهاني، ریشه­های تاریخی توجه به­ معماری بومی را می­توان در قرن 18 میلادی یافت. در این زمان، با استعمار کشورهای آفریقا و اقیانوسیه به­وسیله اروپائیان تغییراتی در هنر و ادبیات دنیای غرب به وقوع پیوست. در نیمه دوم قرن 18 مطالعاتی علمی و خاص­تری در مورد نحوۀ زندگی، فرهنگ و هنر و معماری جوامع استعمار شده صورت گرفت. لیکن این تحقیقات و بررسی­ها بلافاصله اثر خود را بر روی حرفه معماری و آموزش معماران ظاهر نکرد و این امر تا اوایل سالهای 1960 اثر بارز و خیلی آشکاری از خود بروز نداد. در سال 1964، «برنارد ردوفسکی» نمایشگاهی را با عنوان «معماری بدون معمار» به­همراه کتابی با همین نام فراهم کرد. به­عقیده برخی، این واقعه همچون نقطه عطفی در شروع توجه جدی به معماری بومی واقع گردید و سرآغاز  تحقیقات بسیاری در این زمینه شد. «وودهاوس» در مقدمه کتاب خود توصیف نسبتاً دقیقی از جستجوها و مطالعات صورت­گرفته در پیرامون موضوع معماری بومی را قبل و بعد از سال 1960 ذکر کرده است لذا، خانه را نمی­توان جدا از مجتمع یا بستر آن مورد توجه و مطالعه قرار داد و باید بخشی از کل نظام اجتماعی و نظام فضایی شهر شامل خانه و شیوه زندگی، مجتمع زیستی و حتی منظر را نیز بررسی کرد. انسان در مجموعه­ای زندگی می­کند که خانه یکی از عناصر آن است؛ در نتیجه طریق استفاده کردن انسان از مجموعه، شکل و ساختار خانه را تغییر می­دهد.