نقد و بررسی
از سیاست طراحی تا کیفیت طراحی
از آنجا که کاربرد پارادایم برنامه ریزی فضایی در راستای برنامه توسعه شهری عمر چندانی ندارد لذا ابهامات و برداشت های متنوعی نسبت به جایگاه سیاست های طراحی و موضوعات طراحی در این اسناد وجود دارد. از سوی دیگر محتوا و خروجی اسناد طراحی شهری نیز طی این دهه بسیار متحول گردیده و اسناد طراحی شهری در مقیاس پهنه ای و مکانی مانند چارچوب های طراحی شهری و دستور کار طراحی شهری سیاست های طراحی مکان محور در قالب خصائص هر پهنه و مکان را به گونه ای مطلوب ارائه داده اند. مهم ترین عرصه های ابهام در این خصوص مربوط به تفاوت محتوای سیاست های طراحی در مقیاس کلان شهر و سیاست های طراحی مربوط به سطوح پایین تر است، به عبارت دیگر سوال کلیدی آن است که سیاست های طراحی سطح شهر در اسناد چارچوب توسعه محلی چه خصائصی باید داشته باشند. سیاست های مکانی دارای توجه و تأکید ویژه بر خصائص و تمایزات مکانی و پهنه ای می باشند، لیکن سیاست های طراحی سطح شهر، دارای ماهیت عام می باشند و به گونه ای عمومی مباحث قابل تعمیم به سطح شهر را مورد توجه قرار می دهند.
این راهنما ضمن معرفی این مفاهیم، مصادیقی از کار بست مطلوب آن ها را در عمل برای دو موضوع به تفکیک معرفی می نماید.
توجهات کیفی با محتوای رویه ای و ماهوی از بطن مطالبات شهروندان سرچشمه می گیرد و در ماهیت نظام های بالغ برنامه ریزی شهری است که در قالب «پارادایم برنامه ریزی فضایی» مطرح است و اساساً این محتوی در رویکرد سنتی برنامه ریزی کاربری زمین جایگاهی ندارد.
«این کتاب را نشر “آذرخش” به چاپ رسانده و در فروشگاه اینترنتی طحان به فروش می رسد.»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.