مبنای طراحی معماری

محور اصلی موضوع این کتاب «مبنای طراحی در معماری ایرانی» است. در واقع برای آغاز طراحی معماری، مبنایی را معرفی می کند. همان گونه که در بخش های مختلف این کتاب خواهیم دید، طراحی معماری در دانشگاه ها و محیط های حرفه ای امروز ایران، بر مبنای «خلاقیت های فردی فارغ از تجربیات به جای مانده از چند هزار سال معماری ایران» می باشد. به سخنی دیگر به دانشجویان آموزش می دهیم که چگونه بدون در نظر گرفتن تجربیات ارزشمند چند صد ساله معماران ایرانی، عملی خلاقانه را بر اساس تجربیات فردی انجام دهند که یکی از شروط اصلی خلاقانه بودن متفاوت بودنش است. در محیط های حرفه ای نیز به تولید آثاری پرداخته می شود که شاخصه اصلی اش متفاوت بودن و غیرمعمول بودنش است و هر چه غیرمعمول تر باشد و یا به اصطلاح حرف نویی داشته باشد ارزش بیشتری خواهد داشت.
بخش های مختلف این کتاب بر اساس همین نحوه آموزش که به تداوم معماری ایرانی منجر می شده، سازماندهی شده است. در بخش نخست دو تجربه آموزش معماری را با دو نگاه و روش آموزشی یکی بر مبنای تداوم معماری گذشته و دیگری بر مبنای خلاقیت فردی گسسته از گذشته آشنا می نماییم.