مجتمع مسکونی بایوفیلیBiophilic Residential Complex

اصطلاح «بایوفیلیا» در اوایل سال 1964 توسط «اریک فُروم» ابداع شده است و در کتاب بایوفیلیا توسط زیست‌شناس «ادوراد ویلسون» که در سال 1992 منتشر کرده است، توسعه یافته و در محافل خاصی رایج شده است و تحت عنوان فرضیه بایوفیلیا ارائه شده است. بر اساس این فرضیه، انسان‌ها و نیز گونه‌های دیگر روی کره زمین، در طول تکامل خود با تنوع زیستی احاطه شده‌ و بنابراین ارتباطات متقابل با طبیعت بصورت مسالمت­آمیز تا به امروز ادامه داشته است. مسکن پدیده­ای پیچیده و مرتبط با با مقوله­های بسیاری می­باشد که می­توان مسائل انسانی­ و اجتماعی را از مهمترین این موارد فرض نمود. «آموس راپاپورت» که معماری مسکن را یک پدیده­ متأثر از مسأله­ فرهنگ قلمداد می­کند، خانه را در درجه اول یک نهاد به­شمار می­آرود تا یک پدیده­ سازه­ای و جنبه­ سرپناه بودن خانه را به عنوان وظیفه­ ضمنی و ضروری فرض کرده، و جنبه­ مثبتِ مفهوم خانه را ایجاد محیطی مطلوب برای زندگیِ خانواده به مثابه «واحد اجتماعی» قلمداد می­کند. براین اساس در این کتاب که بررسی اصول و مبانی طراحی بایوفیلی مجتمع‌های مسکونی پرداخته شده و نکاتی چند در این رابطه مورد اشاره قرار گرفته است.