طراحی شهری از روانشناسی محیطی تا رفاه اجتماعی

در کتاب حاضر ابتدا به «ساختار زبان الگو در شهرسازی سنتی ایران» و بالاخص با تأکید بر «اعتبارات داخلی» و «اعتبارات خارجی»، به مقوله «شهروند محوری فرآیند طراحی شهری» نظر دارد. در فصل بعد با اشاره به این مولفه ها و رسوم فرهنگی حاکم بر ساختار شهری که زبان الگوی «شهر اسلامی- ایرانی» را شکل داده است، به مقوله «روانشناسی» این رفتارها در قالب «علم روانشناسی محیطی» اشاره شده است که سعی شده است به طور مجمل مورد بحث قرار گیرد و در فصل بعدی نیز شیوه ها و روش های «ارزیابی رفتارهای شهروندی» مورد اشاره قرار می گیرد. در دو فصل بعدی نیز مقوله «رفاه اجتماعی» و «کیفیت زندگی» به تفصیل مورد اشاره قرار می گیرد.