تثبیت‌هویت در معماری و معماری‌داخلی: بامــروری‌بـر تـغیـیـرکـاربری انطباقی خـانه‌های تـاریخی تـبریز (دورۀ قــاجـار)؛ گـردآوری از مـجـموعـه‌ آثـار مـعـمار دبـدبـهCONSOLIDATING IDENTITY IN ARCHITECTURE AND INTERIOR ARCHITECTURE: A REVIEW ON ADAPTIVE LAND USE ALTERATION IN TABRIZ HISTORICAL HOUSES (QAJAR ERA); A SELECTION OF ARCHITECT DABDABEH'S WORKS*

درباره کتاب:

هویت از صفات و مجموعه‌‌ای از ویژگی و خصوصیات به‌مثابۀ متمایز آن برای تعیین ثبات انسان، جامعه و دررابطه‌با پدیده‌های حاصله پدیدار می‌‌شود. ازسوی دگر، هویت معنایی نیازمند ارتباط روح‌مکان-حس‌مکان برای شکل‌‌گیری هویت در معماری و معماری‌داخلی بناها و ابنیه‌‌های میراث‌فرهنگی تاریخی نمود پیدا کرده است، بااین‌وجود معماری‌داخلی نقش بارزی در تشکیل تأثیرگذاری و تأثر آن بر هویت آدمی برعهده دارد. چراکه توجه به دگرگونی‌‌ها و تحولات دررابطه‌با عناصر، فرهنگ، تاریخ و ظهور مداوم «مکان»، در تعیین تحولات به یک مؤلفه‌‌ای در ارکان هویتی بامفهوم «فضا»، در محیط طراحی ایفاء می‌‌شود. به‌‌طوری‌‌که فضاها در سیرتاریخی مشمول یک هویت تداوم‌یافته در تاریخ، درمواجهه بر مطالعات اجتماعی-فرهنگی یک جامعه همواره‌با شاخصه‌‌های مؤثر در زندگی بشری القاء می‌گردند.