ساختارهای پویا در طراحی فضاDYNAMIC STRUCTURES IN SPACE DESIGN

در دهه اخیر، مفهوم “مصالح معماری” به طور پیوسته در علم مهندسی مواد پیشرفت کرده است. زیرا که طراحی مواد با خصوصیات و ویژگی های جدید دیگر نمی تواند فقط به روش های سنتی ساخت متکی باشد. بخش کثیری از این تحول، برگرفته از امکانات و شرایطی است که طبیعت در اختیار انسان قرار داده است. ما در آستانه ساختمان های نسل بعدی ایستاده ایم: ساختمان های با درجات مختلف فناوری بالا، که از طریق استفاده هوشمندانه از مواد، محصولات و سازه های سازگار با عملکرد، رفتارهای زیست محیطی داشته و قادر به واکنش در برابر تغییرات مستقیم و غیرمستقیم آن ها هستند و خود را متناسب با آن تنظیم می کنند. طراحان در راستای تداوم این امر، با الگوبرداری از طبیعت و به کار بستن مواد و فرایندهای تأمین کننده ی سلامت محیط زیست، قادر به خلق فضاهای زیستی-تعاملی-اقتصادی خواهند بود که نه تنها لطمه ای به چرخه ی طبیعت وارد نمی کند بلکه به شکوفا شدن بیشتر آن نیز کمک خوهد کرد. طبیعت امکان بسیاری از عملکردها را با تغییر در ترکیب شیمیایی و ایجاد تنوع در ساختارهای مزوسکوپی فراهم می کند. به همین دلیل، مواد بیولوژیکی منبع ایده آل الهام برای توسعه مواد مهندسی معماری هستند.