سری کتب فناوری های آینده در معماری و شهرسازی/43/ طبیعت و تکنولوژی در معماری اکوتکNature and Technology in Ecotech 43

در معماری «اکوتك»، تكنولوژی در مقابل طبيعت قرار ندارد، بلكه در کنار و به موازات طبيعت برای بهره¬برداری هرچه بيشتر از امكانات محيطی و تامين آسایش انسان و پایداری بنا جای دارد. طراحی پایدار با درک از محيط اطراف آغاز می¬شود، اگر ما به امكانات محيطی که در آن هستيم آگاه باشيم می¬توانيم از صدمه زدن به آن¬ها جلوگيری کنيم. در واقع درک محيط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله جهت قرارگيری نسبت به خورشيد و چگونگی قرار گيری ساختمان در سایت می¬گردد که در همين راستا تلاش¬های زیادی در معماری ارگانيك و معماری اکوتك صورت گرفته است. در معماری ارگانيك به تعبيری ساختمان باید طوری طراحی و اجرا شود که کمترین آسيب و دخل و تصرف را در طبيعت داشته باشد و به عبارت جزئی از طبيعت اطراف خود باشد و مصالح ساختمانی به شكل پایداری هماهنگ با طبيعت و رنگ¬ها هستند و در کل هماهنگ با محيط هستند. و طراحان پایدار باید با تجزیه و تحليل طبيعت اطراف به ارائه راهكار درست و مناسبی برای تلفيق اثر مصنوع در طبيعت بنمایند و بطور خالصه ساختمان پایدار باید کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محيط طبيعی پيرامون خود داشته باشد. و طراح باید با درک درست محيط به خلق اثری بپردازد که کمترین زیان را به طبيعت وارد نماید. و در معماری اکوتك به محيط زیست و استفاده از سوخت و انرژی تجزیه¬شونده و بازیافت و تجدید انرژی که کمترین آسيب را به طبيعت و محيط زیست وارد کند، تاثير دارند. طراحی اکولوژیك به این نكته توجه دارد که تمامی فعاليتهای ساختمانی، در بر گيرنده تغييرات فضایی و تبادلات ماده و انرژی است و همچنين طراحی اکولوژیك باید در مورد طبيعت، همه جانبه¬نگر باشد و دیدی پيش¬بينی¬کننده داشته باشد و فراموش نشود که طراحی اکولوژیك چند منظوره است. طراحی اکو لوژیك، طبيعت بازگشت پذیر محيط و مرز های آن را محترم می شمارد و اهميت تنوع زیستی گونه ها را در نظر دارد و همواره باید متوجه به این نكته باشد که هيچ گاه نمی¬تواند، پيچيدگی طبيعت را کامل و جز به جز بازسازی کند. طراحی اکولوژیك، باید به دنبال ترميم و نگهداری اکوسيستم ها باشد و به دنبال همزیستی ميان سيستم های مصنوع بشر و سيستم های طبيعی است. طراحی اکو لوژیك، ایجاد بی نظمی در سيستم های طبيعی را به حساب می آورد و همواره معتقد است که طبيعت آخرین الگو برای همه طراحی هاست و به این نكته واقف است که محيط مصنوع به زمين به مثابه فراهم کننده مناب انرژی و مواد وابسته است. طراحی اکولوژیك، در واقع طراحی است که منابع تجدید پذیر را درحدی کمتر از آستانه بازسازی آن، توسط طبيعت مصرف می کند و به این نكته اذعان دارد که تمامی طراحی ها اثر جهانی دارند، چراکه اکوسيستم ها به یكدیگر وابسته اند. در واقع طراحی سبز می تواند اثرات منفی ساختمان ها را بر محيط بكاهد و با جایگزین های آتی آن هماهنگی لازم را داشته باشد اگر آینده ای پایا برای نوع بشر مدنظر است باید در سطح جهانی و منطقه ای، سيستم های اقتصادی، اجتماعی و سياسی بر اساس اصول اکولوژی همه جانبه، استوار باشد اصول پایه ای طراحی سبز، همگام با اصول و مفاهيم اکوسيستم و طراحی اکولوژیك است. بر اين اساس در اين كتاب به مفهوم معماري اكوتك به اختصار اشاره مي شود.