: سری کتب

کتاب نگاره طراحی مسیریاب جاده‌ای است که می‌خواهیم در آن برقصیم و نه نقشه‌ای برای ساخت آن جاده. این کتاب تلاش می‌کند تا موقعیت‌هایی را برای کشف این قلمرو بررسی کند و برای فاصله گرفتن از نگرانی‌های معمول طراحی ارزش قائل می‌شود. تلاش می‌کند تا فاصله‌ای معنادار ایجاد کند تا الگوهایی را در کار بیابد و کلیت حرفه را ارزیابی کند. می‌توان از این فاصله، دو چیز بنیادی را در خصوص طراحی دید که [در شرایط عادی] در میانه همه این حرکت‌ها به آسانی نادیده گرفته می‌شود. نخست، طراحی یعنی تخیل آینده و کار کردن برای رسیدن به آن از طریق هوش و ذکاوت. ما از طراحی استفاده می‌کنیم تا خلأ موجود میان موقعیتی که داریم و موقعیتی که می‌خواهیم داشته باشیم را پر کنیم. دوم، طراحی حرفه‌ای است که بر اساس درست کردن چیزها برای دیگر افراد ساخته شده است. همه در مسیر با هم هستیم. این دو مورد رابطه ما با جهان و پیوندمان با یکدیگر را مشخص می‌کنند. این دو شالوده حرفه طراحی را تشکیل می‌دهند، بنابراین کار ما باید بر محور این دو حقیقت بچرخد. به بیانی ساده، این حرفه روشی برای تفکر و حرکت است که از آن برای بهبود زندگی استفاده می‌کنیم. این حرفه در دسترس همه قرار دارد. ما به آهنگ خودمان گوش می‌دهیم، تماشا می‌کنیم که چیزها چگونه حرکت می‌کنند، نظم و ترتیب آن را تصور می‌کنیم، سپس عمل می‌کنیم. به عقب به سمت آینده می‌رقصیم، تأثیر می‌پذیریم و می‌گذاریم، شکل می‌پذیریم و می‌دهیم. این رقصی جاودانه و نگاره طراحی است.

آنچه ما از نور می­دانیم این است که نور یک اشعه باریک از انرژی الکترو مغناطیسی است که بین 380 نانومتر  تا 760  نانومتر است. تنها طول موجی که در این طیف، گیرنده­های چشم ما را تحریک می­کند تا اشیا را رویت کنیم، طول موج انرژی مرئی نامیده می شود، حتی با این که نتوانیم آن را به طور مستقیم ببینیم. در یک فضای خالی، نور تقریبا در هر 186000 مایل بر ثانیه در حرکت است. زمانی که نور از میان شیشه یا آب یا از هر شی شفافی بگذرد، سرعت اولیه آن که به چگالی میانه شی که از آن انتقال یافته است بستگی دارد، کاهش می یابد. این کاهش سرعت در نور منشور هایی را ایجاد می­کند که این منشور ها موجب شکست نور می شوند  و تصاویری را به وجود می­آورد. زمانی که یک منشور نور را منعکس می­کند، هر کدام از طول موج ها در یک زاویه مختلف منعکس می شوند به همین دلیل اشعه به وجود آمده از منشور ها ساطع می­شوند و این منشور ها به عنوان fan of light موجب به وجود آمدن تمام طیف های رنگی میشوند.

در هر حال؛ آنچه انسان می­سازد، جلوه ای از آرمانها و خواسته های اوست. بنابر این تحوّلات معماری نمایشی از زندگی و اندیشه انسان است. در واقع معماری به مثابه آیینه ای از حیات انسان تجلّی می­یابد. در عین حال به دلیل نقشی که انسان در ایجاد و تکامل آن دارد، معماری با علوم و فنون مختلف نسبت پیدا می کند. نگرش به معماری به عنوان موجودی زنده از تعابیر مهمّی است که از دیرباز مطرح بوده با این حال چنین مفهومی از دهه اول قرن نوزدهم با متداول شدن اصطلاح زیست­شناسی به معنای «نظم حیات» توسط «لامارک» مورد توجه بیشتری قرار گرفت. در این رابطه، «گیدئون» معتقد است: «معماری یک زمان ممکن است، تحت تاثیر انواع و اقسام شرایط به وجود آمده باشد، امّا همین که بوجود آمد، موجودی است، زنده که صفات مخصوص خود را داراست و از حیات دیرپایی برخوردارست. ارزش این موجود با اصطلاحات جامعه شناسی و اقتصادی که مبداء آن را توضیح می دهد، نمی تواند بیان گردد؛ و تاثیر آن ممکن است، حتّی پس از آنکه محیط اصلی آن تغییر کرد، یا از بین رفت؛ ادامه یابد. معماری می تواند به ماورأی زمان تولدش برسد». لذا بطور کلّی، تنها واقعیّت مهم زیست­شناسانه­ای که در ارتباط با معمار ی مدرن قابل قیاس می نماید، مقوله ارتباط «فُرم و عملکرد» است. در این کتاب به مفهوم ساختار در معماری بیونیک پرداخته شده است. در قصل اول مفهوم معماری بیونیک مورد توجه بوده است. فصل دوم مشتمل بر ساختارها در معماری با الگوبرداری از طبیعت بوده که به انواع مختلف سازه ها متجمله سازه های پنوماتیک و ساختارهای سلولی اشاره شده است. در فصل آخر نیز  نمونه­های موردی در این رابطه تحلیل شده­اند.

با نگاه به انواع روشها و روش شناسی­های مرتبط با آموزش معماری، می­توان دریافت که باید به تناسب نوع و محتوای مورد نظر آموزش، به انتخاب یا طراحی یک الگوی آموزشی اقدام کرد. این نکته در آموزش معماری زیست مبنا اهمیت داشته و باید میزان تعامل «الگوها و روشهای موجود آموزش معماری» با «قلمروی شناختی معماری زیست­مبنا و روشهای الگوبرداری از طبیعت» بررسی؛ و «1. با آزمایش مدلهای موجود آموزشی معماری» و در نهایت؛ به «2. ارائه مدلهای جدید آموزشی معماری» منتهی گردد. موضوع کتاب ترکیبی از سه حوزه و محدوده مطالعاتی است که در «محتوا، ماهیت، روش شناسی و بستر مطالعاتی» با هم تفاوتهایی دارند؛ چنانچه در هر حال مقوله، ترکیبی از:

1. «حل مساله (مساله گشایی) در فرآیند طراحی معماری»،
2. «خلّاقیت و مهندسی آفرینشگَری» (با تاکید بر مهندسی معماری و طراحی شهری)
3. «معماری زیست مبنا» (مقوله الگوبرداری از طبیعت در فرآیند حل مساله معماری)
4. «آموزش معماری» (الگوها و جعبه ابزار آموزشی) است.